رسول اکرم(ص):اِنّی بُعِثتُ لِاُتَمّمَ مَکارم الاخلاق.من مبعوث شدم تا بزرگواری های

اخلاقی را کامل کنم.


بعثت نورانی پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد مصطفی(ص):مبعث مبارک پیامبر در سن 40 سالگی و آغاز

نزول قرآن بر پیامبر در این روز بوده است.این روز یکی از اعیاد بزرگ است و روزی است که حضرت رسول به

رسالت مبعوث گردید و جبرئیل بر پیامبری آن حضرت نازل شد.در این روزصلوات بر پیامبر و اهل بیت آن حضرت

و نیز زیارت آن حضرت و امیر المؤمنین وارد شده است.سالیان سال بود که از بعثت انبیاء می گذشت و هر قوم

و قبیله ای با عقیده های مختلف خود زندگی می کردند و در حجاز و مکه ی آن روز بسیاری بت می

پرستیدند،دختران را زنده به گور می کردند.اکثر قبائل در حال جنگ و خونریزی بودند.دنیاغرق در گمراهی و

ضلالت بود تا اینکه چهل سال از ولادت با سعادت اشرف مخلوقات و سرور کائنات حضرت محمد بن عبدالله

گذشت.خداوند آن حضرت را به پیامبری مبعوث فرمود و جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و وحی های الهی را با

آداب و مراسمی مخصوص به آن حضرت رسانید.

مژده باد ای دل که از لطف اله                                      کعبه ی امید می آید ز راه

مژده باد امشب شهنشه میرسد                                    قبله ی توحید از ره میرسد

مژده باد ای جان که جانان آمده                                     دف بزن درویش،سلطان آمده

ای فقیران محمد(ص) بر جهید                                       عید آمد عود بر مجمر نهید

هفت کوه آسمان را والی است                                      آنقدر شخص شخیصش عالی است

جز محمد مورد الهام،کیست؟                                          نور کیهان،نیّر اسلام کیست؟

چون محمد خود ز نور مطلق است                                   رهنمای خلق و مأمور حق است

دیدۀ عالم به خطّ و خال توست                                        ای که نقاش ازل،تمثال توست

جان جانان خرمنی دارد ز نور                                           کز خیالش شعله می افتد به طور

احمدا نور خدا آورده ای                                                  ارض را هم در سما آورده ای

احمدا بر بحر عالم بر تویی                                               در جهان اول تویی آخر تویی

احمدا عشق از یم تو نم گرفت                                         بحر بی پایان تو عالم گرفت

احمدا تو شهر بند مطلقی                                                راعی خلقی و چوپان حقی

ای زبان انبیاء نطق امم                                                    افصحی هم در عرب هم در عجم

داده حق این منصب شاهی تو را                                      تاج و تخت لی مع اللهی تو را

پادشاها جان فدای تاج تو                                                 تخت عزت در شب معراج تو

خوشۀ اجلال تقدیم تو کرد                                                اینقدر جبریل تعلیم تو کرد

جان به قربان تو ای میر عرب                                             جلوۀ معشوقی و محبوب رب

ای حبیب خاص،ای محبوب عام                                          بدر کامل هستی و ماه تمام

آه ای شمس الضحی بدر الهدی                                          نور عالم از تو و نور خدا

ای حبیب حق،طبیب جان ما                                                ای دعای موسی عمران ما

احمدا بر انبیاء اعلم تویی                                                    فخر آدم زینت عالم تویی

ای که ابراهیم دربان تو  بود                                                وی که اسماعیل قربان تو بود

خضر کو روح بیابان می خورد                                                از لب تو آب حیوان می خورد

ای که عیسی بر سر خوان شماست                                    وی که موسی از شبانان شماست

موسی آمد خود اشارت از تو داد                                          تا مسیح آمد بشارت از تو داد

ای ثنا گوی تو با رب جلیل                                                   هم مسیح و هم کلیم و هم خلیل

یا محمد بر جهان اقدم تویی                                                 خاک عالم طینت آدم تویی

آه ای کهف الوری حبل المتین                                              داور لولاکی و دادار دین

ای که ذات تو مبرا شد ز عیب                                              مخبر صادق تویی بی شک و ریب

خاک از شوق تو آمد در سخن                                              زبدۀ تکوین تویی ای ممتحن

ای تو صاحب منصب و صاحب لوا                                          مستجاب الدعوه و حاجت روا

احمدا قلب تو عرش اعظم است                                           زانکه بنیاد فلک زو محکم است

احمدا بر جمله عالم سر تویی                                              داعی حق،قاضی محشر تویی

ای ز پاکی مهبط جبریل تو                                                   منزل قرآن تو و ترتیل تو

ای غبار راه تو کحل البصر                                                   سید ابراری و خیر البشر

احمدا قرآن تویی برهان تویی                                              منتهای سدره ی عرفان تویی

آه ای پشت و پناه مسلمین                                                شافع روز جزا،حصن حصین

آه آه ای صاحب خلق عظیم                                                رحمتی فرما برین عظم رمیم

نیستم اما تو در هستم بگیر                                                رحمة للعالمین دستم بگیر